ความอดทน มีขีดจำกัดแค่ไหน? ความอดทน หลายคนบอกว่า หากอยู่ด้วยความรัก ไม่จำเป็น ต้องใช้ความอดทน เพราะเมื่อมีคำว่า “ทน”…

ความอดทน

ความอดทน มีขีดจำกัดแค่ไหน? ความอดทน  หลายคนบอกว่า หากอยู่ด้วยความรัก ไม่จำเป็น ต้องใช้ความอดทน เพราะเมื่อมีคำว่า “ทน” ดูเหมือนความรักกำลังเดินทาง ไปยังจุดสิ้นสุด และมักจะมีคำว่า “หมดความอดทน” ตามมาในวันใดวันหนึ่ง มันก็เลยต้องเจอเรื่องที่ต้อง ยอม ทน เถียง ทะเลาะ แล้วเมื่อความอดทน เดินทางมาถึงปลายทาง สิ้นสุดเสียงทะเลาะ เริ่มต้นที่คำว่า “เลิก” ความอดทน ของคนเรา มีขีดจำกัด ไม่เหมือนกัน คนใจเย็นมักอดทนได้นาน คนใจร้อนมักทะเลาะกันบ่อย แต่ก็บอกไม่ได้เช่นกันว่าคนประเภทไหน เลิกก่อนกัน เพราะคนที่หมดความอดทน มักไม่รู้ตัวล่วงหน้า มารู้อีกทีว่าทนไม่ไหวแล้ว ก็เมื่อถึงวันนั้นแล้ว ก่อนจะถึงวันนั้น วันนี้เราจะทำอย่างไร? วิธีแก้ง่าย ๆ ที่อยากให้ลองทำดูมีดังต่อไปนี้ บางช่วงของชีวิตเราเลี่ยงไม่ได้ที่ต้องเจอกับคนที่ทำให้ใจเราขุ่นมัวและไม่สบายใจ หรือเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องเจอกับความไม่ยุติธรรมหลาย ๆ อย่าง ซึ่งต้องใช้ความอดทนอย่างมาก เนื่องจากหาทางเลี่ยงไม่ได้จริง ๆ ด้วยเหตุนี้ จึงทำให้บางคนต้องทนจนสุขภาพจิตเสีย และหาความสุขในชีวิตแทบไม่ได้เลย ถ้าเหตุการณ์เช่นนี้เกิดขึ้นกับเราสักวัน จะต้องหาทางออกอย่างไร ในเมื่อความอดทนนั้นมีขีดจำกัด ? จริงๆ แล้วถ้าเราวางใจได้ถูกที่ เราก็จะไม่มีความรู้สึกว่า..ต้องทนกับอะไรเลย การวางใจถูกที่ก็คือ การวางใจไว้ที่ศูนย์กลางกายจนถูกส่วน โดยไม่เอาใจไปคิดหรือจดจ่อกับเรื่องราว ตลอดจนคน สัตว์ สิ่งของ ที่ทำให้เราทุกข์และเศร้าหมอง หากเราทำได้อย่างนี้ เราก็จะอยู่อย่างไม่ต้องทน อยู่เหนือสภาพแวดล้อมที่ดูเหมือนทุกข์ แต่ความทุกข์นั้นทำอะไรเราไม่ได้เลย หลังความอดทนควรมีการพูดจา แจ้งให้อีกฝ่ายทราบ ในสิ่งที่เรากำลังทนอยู่ ร่วมกันแก้ไข ทำความเข้าใจ ซึ่งกันและกัน คนหนึ่งอาจต้องปรับความคิด อีกคนหนึ่งอาจต้องเปลี่ยนพฤติกรรม ความรักจะทำให้เราใส่ใจ ดูแลกันและกัน อย่าปล่อยให้เป็น ดินพอกหางหมู เพราะหากความอดทน มีมากเรื่องเข้า มันก็ยากที่จะเปลี่ยน และเกินที่จะทนอีกต่อไป คอยสังเกตว่าการกระทำใด ที่อีกฝ่ายไม่ชอบ บางคนเก็บความไม่พอใจ ไว้โดยไม่ยอมพูด เพียงเพราะกลัวความรักจากไป แต่กลับไม่ใช้ วิธีรักษาความรัก ซึ่งความรักต้องเอื้ออาทรกันและกัน ความไม่พอใจของคนรัก มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า พูดจาแก้ไข อย่าปล่อยให้เป็นเหตุการณ์ซ้ำซาก ทุกครั้ง ที่กำลังตัดสินใจว่า “ทน” หรือ “เลิก” ลองสงบสติอารมณ์ หยิบปากกา กระดาษ จดสิ่งดี ๆ ที่เขาทำให้กับเราลงไป ภาพความประทับใจ ความทรงจำดี ๆ ที่มีร่วมกัน หากยิ่งเขียนยิ่งมัน ความรื่นรมย์จะค่อย ๆ โผล่เข้ามาแทนที่ความสับสน แล้วเธอก็จะได้คำตอบ แต่หากคิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออก มันนานมากแล้ว ที่เคยรู้สึกอย่างนั้น แทบจำความรู้สึกเหล่านั้น ไม่ได้แล้วด้วยซ้ำ เราคงไม่ต้องดูแลรักาความรักอีกต่อไปแล้วล่ะ เพราะวันที่เราคิดได้ มันหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้ อย่าทุกข์กับการจากไปของความรัก หากเราดูแลมันอย่างดีที่สุด แล้วในช่วงเวลาที่มีอยู่ ความรักที่ดีงามก็ไม่ได้หายไปไหน หรือหายไปกับใครเลบ มันยังอยู่กับตัวเราตลอดเวลา และพร้อมที่จะแบ่งปันให้ใครได้อีกมากมาย! ต้องทำอย่างไรในเมื่อความอดทนมีขีดจำกัด บางช่วงของชีวิต เราเลี่ยงไม่ได้ที่ต้องเจอ กับคนที่ทำให้ใจเราขุ่นมัว และไม่สบายใจ หรือเลี่ยงไม่ได้ ที่จะต้องเจอกับความไม่ยุติธรรมหลาย ๆ อย่าง ซึ่งต้องใช้ความอดทน อย่างมาก เนื่องจากหาทางเลี่ยง ไม่ได้จริง ๆ ด้วยเหตุนี้จึงทำให้บางคนต้องทนจนสุขภาพจิตเสีย และหาความสุขในชีวิตแทบไม่ได้เลย ถ้าเหตุการณ์เช่นนี้ เกิดขึ้นกับเราสักวัน จะต้องหาทางออกอย่างไร ในเมื่อความอดทนนั้นมีขีดจำกัด ? จริง ๆ แล้วถ้าเราวางใจได้ถูกที่ เราก็จะไม่มีความรู้สึกว่า ต้องทนกับอะไรเลย การวางใจถูกที่ก็คือ การวางใจไว้ที่ศูนย์กลางกายจนถูกส่วน โดยไม่เอาใจไปคิดหรือจดจ่อกับเรื่องราว ตลอดจนคน สัตว์ สิ่งของ ที่ทำให้เราทุกข์และเศร้าหมอง หากเราทำได้อย่างนี้ เราก็จะอยู่อย่างไม่ต้องทน อยู่เหนือสภาพแวดล้อมที่ดูเหมือนทุกข์ แต่ความทุกข์นั้นทำอะไรเราไม่ได้เลย ข้อเสีย ของ ความอดทน ที่มีมากจนเกินไป

คนบางคน เลือกจะใช้ “ ความอดทน ” ที่มี ไปกับเรื่องราวอันไม่สมควร จนไม่รู้เลยว่า ต้องเผชิญหน้ากับข้อเสียที่เกิดขึ้นอย่างไม่จำเป็น ไม่รู้ขีดจำกัดของตัวเอง

ความอดทน ของมนุษย์ทุกๆ คน ซึ่งถ้าหากมัวแต่ตามใจ ในสิ่งที่คนอื่นต้องการ ทั้งๆ ที่ตัวเอง ก็ไม่ได้เห็นดีเห็นงามด้วย แต่จำเป็นต้องก้มหน้ายอมรับไป เพราะหลีกเลี่ยงปัญหาต่างๆ อาจทำให้ต้องกลายเป็นคนอดทนกับเรื่องที่ไม่สมควร จนไม่รู้จักขีดจำกัดเกี่ยวกับความอดทนของตัวเอง ว่าสามารถอดทนกับเรื่องราวต่างๆ ได้มากน้อยเพียงใด ไม่ได้แสดงออกถึงความรู้สึกที่แท้จริง

คนที่ยอมอดทนกับอะไรมากๆ มักจะเป็นพวกที่ไม่ได้แสดงออกถึงความรู้สึก และความต้องการที่แท้จริงของตัวเองเลยแม้แต่นิดเดียว เพราะมัวแต่ห่วงใย ในความรู้สึกของคนอื่น จนเกรงกลัวว่า หากแสดงอะไรออกไป อาจจะทำให้ผู้อื่นรู้สึกไม่พอใจ จึงเลือกที่จะเก็บงำความรู้สึกของตัวเองไว้ แล้วกลายเป็นว่า สุดท้ายก็ไม่ได้บอกกล่าว ในสิ่งที่ตัวเองต้องการ มักถูกมองข้าม เพราะไม่ค่อยมีใครเกรงใจ

คนประเภทนี้ จะชอบหลีกเลี่ยง การมีปากเสียงกับคนอื่น โดยการใช้ความอดทน เข้าช่วย เพื่อลดความขัดแย้งต่างๆ ที่อาจเกิดขึ้น จนทำให้ใครต่อใครเข้าใจไปเองว่า “ เป็นบุคคลประเภทอะไรก็ได้ ” ซึ่งข้อเสียก็คือ มักถูกมองข้าม ในเรื่องของความรู้สึก และไม่ค่อยมีใครสนใจ ที่จะถามถึงความต้องการลึกๆ ภายในมากเท่าที่ควร เป็นที่รองรับอารมณ์

การเป็นบุคคลแบบนี้ ก็เหมือนกลายเป็นพวกที่ต้องรองรับอารมณ์ ของผู้อื่นไปโดยปริยาย เพราะด้วยความอดทน ที่มีสูงกว่าคนอื่นมากๆ จึงมักจะกักเก็บอารมณ์ และความรู้สึกทุกอย่างไว้ได้ดีกว่า จนสุดท้ายแล้ว ทุกคนต่าง ก็เข้ามาโดยทิ้งอารมณ์แย่ ๆ ไว้ให้แบกรับแค่เพียงคนเดียว รู้สึกแย่ แต่ต้องหายเอง

บ่อยครั้ง ที่การใช้ความอดทน ไปกับเรื่อง ที่ไม่ถูกไม่ควร จะเป็นตัวการสร้างความรู้สึกแย่ ให้เกิดขึ้นภายในจิตใจได้มาก ซึ่งสุดท้ายแล้ว คนเหล่านี้ ก็มักจะต้องเยียวยา และก้าวผ่านความรู้สึกร้ายๆ พวกนี้ไปด้วยตัวเอง เพราะเหตุผลที่ว่า เป็นคนที่มีความอดทนมากเพียงพอ ทำร้ายจิตใจตัวเอง

อย่ามัวแต่คอยจ้อง จะทำร้ายจิตใจตัวเอง ด้วยการอดทนไปกับเรื่อง ที่มองเห็นแล้วว่าไม่สมควร หรือการให้คนอื่นมามีอิทธิพล เหนือความรู้สึกของตัวเอง มากจนเกินไป ความอดทน ของคนเรา มีขีดจำกัดเสมอ ควรแสดงออกให้พูดอื่นได้เห็นว่า เราเองก็ไม่ใช่คนที่จะสามารถอดทนกับอะไรได้นานเช่นกัน รู้สึกว่า ไม่มีความสุข

ปฏิเสธไม่ได้ว่า การเป็นคนที่ใช้ความอดทน ที่มากจนเกินขอบเขตุ สามารถส่งผลให้ชีวิต แตะต้องกับคำว่า “ความสุข” ได้น้อยกว่าที่ควรจะเป็น เนื่องมาจาก การนำทุกอย่าง มาแบกรับไว้ เพียงคนเดียว จนกลายเป็นบุคคล ที่ไม่รู้ซึ้งถึงคุณค่า ภายในตัวเอง เพราะภายในใจมีแต่เรื่องราวแย่ ๆ และอารมณ์ร้าย ๆ จากคนอื่น กลายเป็นคน เก็บกด

สิ่งแย่ๆ ที่อาจเกิดขึ้น และเป็นการทำร้ายตัวเอง ได้มากที่สุด อันเนื่องมาจาก การอดทน กับอะไรต่างๆ มากจนเกินไป อาจส่งผลให้กลายเป็น “คนเก็บกด” และกลายเป็นคนสวนทาง กับความต้องการ ที่แท้จริงของตัวเอง ซึ่งบุคคลเหล่านี้ จะมีความน่ากลัว ก็ตรงที่สิ่งต่างๆ ที่ได้เก็บสะสม อยู่ภายในใจ อาจเกิดการปะทุ จนสามารถทำร้ายคนรอบข้างได้ตลอดเวลา